به دسته بندی آدما توی دنیا دو مورد دیگه هم اضافه می‌کنم.

یک - اونایی که فکر می‌کنن، آدمای خفنی هستن.

دو - اونایی که فکر می‌کنن اگه بگن آدمای خفنی نیستن، خفنن.

پ.ن: خفن اینجا فقط مجاز است از کلمات دیگه.

لااقل تو دنیا چندتا بچه کوچولو هستن که من رو آدم بزرگ بدونن.

مردن هر آدمی* بده، اگه بتونیم به هر آدمی حقی برابر برای زنده بودن بدیم.

شاید اگه به هر نفر یه وجود غیر مادی ابدی بدیم، همه چی حل بشه و هیچ وقت دیگه فکر نکنیم که همه چیز رفتنیه حتی آدم‌ها. شاید هم بتونیم به خودمون اجازه بدیم برای حیات آدم‌ها تصمیم بگیریم.

ولی همیشه آدم‌هایی هستن که زنده بودنشون به زنده بودن هزاران نفر می ارزه. حتی می‌تونیم بگیم اگه اونا نبودن، الان میلیونها آدم هم نبودن.

دوست دارم موضوع رو این جوری تصویر کنم که زنده بودن نود و پنج درصد آدمها به پنج درصد بقیه بستگی داره.

حالا جایی رو تصور کنید که عده ای از اون نود و پنج درصد، اون پنج درصد رو از نطفه کشتن. مطمئنن آدمی باقی نمیمونه که بتونه به هر آدمی حقی برابر برای زنده بودن بده.

*/ انسان از نوع بشر (با غرایز حیوانی)